Koloniale huisjes, avontuur in Baños, anaconda's in de Amazone, en de laatste dagen in Quito!

Na Ecuador schandalig verwaarloosd te hebben (dit diverse land is echt wel meer dan 1 update waardig), is dit toch echt het laatste reisverslag vanuit Zuid-Amerika. Wat zijn de laatste weken voorbij gevlogen! In vogelvlucht zullen we jullie nog even bijpraten.

Ons eerste avontuur was het overleven van de grensovergang. Na allerlei horrorverhalen te hebben gelezen (verdovende nevel in de bus waarna iedereen beroofd was, bestolen worden terwijl je bij de douane staat) gingen we behoedzaam Ecuador tegemoet - en dat viel alleszins mee. Het duurde lang - haast is geen optie en lange rijen zijn geen reden om een extra balie te openen - maar de grensovergang verliep soepeltjes, en na een paar uur waren we in Guayaquil, de grootste stad van Ecuador. Het landschap was al flink anders: onderweg leek het al jungle, en in Guayaquil zelf is het 32 graden en kan het behoorlijk drukkend zijn. Het hostel - Iguanazú - lag aan een heuvel, waardoor we een mooi uitzicht hadden over de stad. Erg veel valt er over Guayaquil niet te zeggen, want uiteraard kwamen we op een zaterdagavond aan en op zondag is er geen zak te doen want alles is dicht... (zelfs eettentjes! Noodgedwongen maar veel Chifa - chinese fastfood - op.) De Malecon zou de beste attractie zijn, dus deze boulevard hebben we met zijn drietjes zwetend afgelopen. Onderweg kwamen we kerstbomen tegen, en een heuse kerstman die met 32 graden in pak toch maar mooi kindjes op schoot nam. Om nou te zeggen dat je met die warmte en zon een kerstgevoel krijgt, nou... nee.

Na Guayaquil reisden we naar Cuenca, een koloniale stad met leuke gekleurde huisjes en mooie kerken. Het mooie van Ecuador is dat het een vrij klein land is, waardoor de afstanden goed bereisbaar zijn per bus. Daarnaast betaal je hier ook geen drol: 1 dollar per uur. (Onze duurste busreis was dan ook slechts 8 dollar.) Na Cuenca gingen we naar het mooie Baños, dat zijn naam dankt aan de warmwaterbaden. In Baños bleven we in een leuk hostel. Eigenlijk was vooral het oude mannetje dat ons de rondleiding door het hostel gaf leuk: rustig Spaans pratend, erg behulpzaam, liet zelfs het bestek in alle laatjes zien. Baños is onze avontuurlijke basis geweest voor o.a. mountainbiken naar de watervallen, canyoning en raften! Dingen die ik nooit gedaan had maar Niek wel, en die eerst spannend maar daarna supergaaf bleken! Canyoning doe je met een wetsuit aan, helm op, schoentjes aan. Je waadt door de rivier alsof je in een wildwaterbaan zit, je springt van watervallen naar beneden (ik gil gewoonlijk niet zo maar van de 8m hoge kwam er toch echt een doodsgil vanuit mijn tenen naar boven), je gaat abseilen langs een waterval, en je gaat aan een kabelbaantje naar beneden. Echt een adrenaline-ervaring! Ook het raften was super, en veel minder eng dan ik gedacht had! De warmwaterbaden hebben we helaas maar geskipt; de naakte lijven met 4 op een vierkante meter was ons toch net iets te druk. Leuk was dat Baños ook op het moment dat we er waren feest had, waardoor we muziek, kraampjes met eten, dansers en een optocht hebben gezien!

Na Baños gingen we door naar de hoofdstad van Ecuador: Quito. Vrij vroeg al, want na wat wikken en wegen hadden we besloten toch naar de Amazone te gaan! De tours zijn het beste te boeken vanuit Quito, dus hoppa, zo gezegd en zo gedaan! Om de tijd tot de Amazone door te komen deden we vanuit ons hostel (Community Hostel, leuke crew, mooie kamers, en heerlijk ontbijt en avondeten!) een walking tour door Quito Old Town (de oude stad met allerlei kerken en kleine straatjes), en boekten we een tour naar de macbtige vulkaan Cotopaxi. Cotopaxi national park is wonderschoon, groen met bergen met witte toppen. We hebben 1u en 45min gehiket naar de gletsjer, helaas was het lichtelijk bewolkt. Daarna op de mountainbike naar beneden geraasd.
Om even van uitersten te gaan: van de koude winderige met sneeuw bedekte vulkaan ben je binnen een dag in de Amazone..! Welkom in Ecuador! Zo gaaf! Na een busrit, nog een busrit en een kanotocht kwamen we bij onze lodge, midden in de jungle aan het grote meer van Cuyabeno National Reserve. Alleen al de kanotocht was geweldig: vogels, vlinders, de typische junglebegroeiing. De fantastische stilte, de vreemde vogelgeluiden, krekels. Kikkers in je kamer, Niek vond een kleine schorpioen (die door onze guide vakkundig werd verwijderd), vleermuizen die bijna je haren in vliegen, een mierenstoet langs onze cabin. 's Avonds gingen we met de kano de zonsondergang bekijken vanaf de big lagoon. Geweldig mooi, zwemmen bij zonsondergang, geen menselijk geluid te horen. Naast wandelingen door de jungle en het ontdekken van allerlei insecten en mooie vogels (o.a. stinkybird), hebben we een bezoek gebracht aan de Siona's, een jungle stam die nog redelijk traditioneel maar toch echt niet meer primitief leeft, en hebben we een nachtwandeling gemaakt. Echt heel erg op mijn gemak voelde ik me niet, wetende dat de slangen en spinnen vooral 's nachts tevoorschijn komen en aangezien ik tijdens de dagwandeling al een giftige slang in de modder had gespot. Gelukkig viel het erg mee, grote harige spinnen heb ik niet gezien. Het hoogtepunt is toch wel de dikke gigantische anaconda die we van dichtbij in een boom hebben zien chillen! Die blijft nog wel even bij.

Na de jungle hadden we nog een aantal dagen over in Quito. Die hebben we goed ingevuld met een dagje rondkijken in de binnenstad van Quito, een bezoek aan de evenaar (een groot circus en het proefje waarbij ze op het noordelijk en zuidelijk halfrond laten zien dat water clockwise en cointerclockwise ronddraait geloven we niet maar de goede verklaring hebben we nog niet kunnen vinden), een bezoek aan Otavalo market (grote markt buiten Quito), souvenirshopping, een bezoek aan het Observatorium met uitleg over de telescopen, seismografen en meteorologische instrumenten, en een bezoek aan het schitterende en indrukwekkende museum Guayasamin (Capilla del Hombre - Chapel of Man). Guayasamin was een kunstenaar die de onderdrukking en pijn van minderheidsgroepen (bijv. de mestizo's in Zuid-Amerika, de joden tijdens WO II, en de onderdrukten van de dictatuur) in zijn schilderijen in beeld bracht. Dat levert intense en indrukwekkende beelden op. Daarnaast was zijn broer architect en hebben ze samen zijn huis ontworpen, waarin hij zijn atelier had en waarin hij allerlei (vooral religieuze) objecten verzamelde. Architectonisch was het ook een erg mooi huis. Ik heb nog op zijn vleugel mogen spelen..! Zijn kunstwerken hebben echt indruk op ons gemaakt.

Nu, na 3 maanden reizen, zijn we aan het einde van ons avontuur gekomen. We hebben zoveel moois mogen zien en doen, we hebben zoveel geleerd, veel mensen leren kennen, en we hebben weer gerealiseerd wat we thuis allemaal hebben. Het waren een fantastische 3 maanden die we nooit zullen vergeten. Morgenochtend om 7.15 vertrekken we naar het vliegveld, en zondag om 15.55 zullen we ons weer op Hollandse bodem bevinden. See you soon!